De Westhinder III.

Vandaag hier het verslag: Bezoek aan de Westhinder III.
Na onze mountainbike tocht in Schoten gingen Nicolas en ik naar de Antwerpse haven. Een bezoek aan lichtschip de Westhinder III. Helaas mochten we er niet op i.v.m asbest.
Hier toch aan boord van de Westhinder III.
Lichtschip Westhinder III in het Bonapartedok te Antwerpen.
Beliard-Crighton te Oostende.

Helaas konden Nicolas en ik het lichtschip niet bezichtigen i.v.m. asbest Toch gingen we er even op.
De Westhinder III is vervangen door Meetpaal Westhinder.
MP7-MOW7 Noorderbreedte: 51 23’ 21” en Oosterlengte: 02 26’ 21”.
In de nacht van 14 december 1913, is het Duitse schip Minnie in botsing gekomen met het Belgische vuurschip de Westhinder. De 10 bemannningsleden zijn toen allen verdronken.
De Westhinder III die we in Antwerpen bezochten is ook al eeens behoorlijk geramd.
Op 16-06-1960 werd de Westhinder rammed bythe Norwegian tanker “Branita”. Tijdens wegslepen is de Westhinder gezonken. Op 03-08-1960 is de Westhinder rescued en naar de Berliard-Murdoch werf gebracht.
Op 22-10-1992 is de Westhinder III uit bedrijf genomen.
Lichtschepen behoren samen met de lichtbakens, de lichtboeien en de vuurtorens tot de kustverlichting ten behoeve van de scheepvaart.
Lichtschepen waren ten behoeve van de navigatie op een vaste positie in zee verankerd. Ze waren uitgerust met een lichttoren die voorzien was van een krachtige lichtbron, met een zware mistseininrichting en een radiobaken. Lichtschepen hadden een opvallende kleur en vorm. Ze waren knalrood geschilderd met de naam van het betreffende schip in witte letters. Hoge masten droegen de antennes van het radiobaken en van de lichttoren het zogenaamde lichthuis.
Een lichtschip werd vastgelegd met een zogenaamd paraplu- of paddestoelanker. De ankerpositie werd voortdurend gecontroleerd door peilingen van twee in de onmiddellijke nabijheid liggende tonnen : de waaktonnen. De Belgische lichtschepen waren, in tegenstelling tot de Nederlandse lichtschepen, voorzien van een eigen voortstuwing.
In 1864 werd de eerste West-Hinder uitgelegd ter hoogte van de zuidoostpunt van de West-Hinderbank, 11 mijl buiten Nieuwpoort en 17 mijl van Oostende. Het schip dat nu in het Bonapartedok ligt, werd in 1950 gebouwd bij Beliard-Crighton te Oostende.
De West-Hinder kon worden herkend aan zijn helder wit lichtsein. In een periode van 30 seconden verliep het sein als volgt: 1 sec licht, 4 sec duister, 1 sec licht, 4 sec duister, 1 sec licht, 4 sec duister, 1 sec licht en dan 14 sec duister. Het licht stond 14 m hoog en bij normale zichtbaarheid was het tot op 12,4 mijl waar te nemen. Het mistsein verloopt om de 30 seconden met 3 geluidsstoten als volgt: 2 sec en onderbreking van 1 sec, terug 2 sec met onderbreking van 1 sec en dan 6 sec met onderbreking van 18 sec. Wanneer de nautifoon buiten dienst was werd de scheepsbel geluid in dezelfde volgorde.
Lengte: 42,50 m
Beam: 7,80 m
Diepte: 3,00 m
Side High: 5,90 m
Builder: Beliard, Crigton & Co Werft, Oostende.
Yard no.: 117
Year of Construction: 1950
Diesel engine 200 HP
Speed: 8 knots
Crew: 9 man, changing every 2 weeks.

Morgen: nog geen nieuwe fakkeltips bij Esso. Proces not onder control. Biertje bij Armando in Smalschip, St. Annaland.