Omaha Beach.

No mission Too difficult
No Sacrifice Too Great Duty First
Vandaag een dagtocht naar de D-Day stranden. Ook gingen we naar de Amerikaanse begraafplaats van de gesneuvelde soldaten.
Omaha Beach was de geallieerde codenaam voor een van de vijf (Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword) landingszones voor de invasie van Normandië op 6 juni 1944. Het strand is ongeveer vijf kilometer lang, van Sainte-Honorine tot Vierville-sur-Mer.

In het westelijk deel zou de Amerikaanse 29e Infanteriedivisie landen, en in het oostelijk deel de 1ste infanteriedivisie. Het belangrijkste doel was het veroveren van het gebied tussen Port-en-Bessin en de rivier de Vire, waarna zuidwaarts kon worden opgerukt in de richting van Saint-Lô.

De Duitsers hadden hun verdediging goed voorbereid. Overal onder de hoogwaterlijn lagen obstakels op het strand en sommige delen van het gebied, met name boven de hoogwaterlijn, waren voorzien van landmijnen. Bovendien bood het langzaam afhellende strand een prima schootsveld voor de verdedigers die zich verschansten in bunkers bovenop de ruim dertig meter hoge kliffen. Aanvankelijk werd het gebied verdedigd door een samenraapsel van uit Polen en Rusland afkomstige troepen, maar vlak voor de invasie werden ze vervangen door de Duitse 352e Infanteriedivisie. Deze behoorde tot de best getrainde troepen in het gebied.

Boven in de duinen achter Omaha Beach bij Colleville-sur-Mer ligt een Amerikaanse begraafplaats met gesneuvelde soldaten uit onder andere Normandië. Deze begraafplaats is eigendom van de Amerikaanse overheid en dus ook Amerikaans grondgebied met dezelfde regels en wetten als in de Verenigde Staten.
Omaha Beach 6 juni 1944.
Hier staan we dus op het strand van Omaha Beach. Het maakte wel indruk.

Hier nog meer foto's van ons bezoek aan Omaha Beach.

This is My Rifle.